چهارشنبه, ۲۳ بهمن ۱۳۹۲، ۱۰:۲۷ ق.ظ
این قلعه که نسبت به بقیه قلعه های این روستا سالم مانده است در فاصله چندین کیلومتری و در ارتفاعات صعب العبور کوهستان های این منطقه قرار گرفته است که برای دیدن این قلعه باید مسافت زیادی را با دشواری طی کرد طبق مشاهدات چندین بار در زمان های مختلف بازسازی شده و مورد استفاده قرار گرفته است و الظاهر به قلعه های نظامی شباهت دارد و آخرین ساکنین این قلعه یاغی های زمان قاجاریه میباشند.برکه های و آب انبارهای آنها و چاه حفر آب هنوز سالم مانده اند.
سه شنبه, ۲۵ اسفند ۱۳۸۸، ۰۴:۵۰ ب.ظ
نقل میکنند در زمانهای خیلی قدیم در این روستا قنات هایی بوده است که تا روستای دهنو ادامه داشته است و همه قنات ها به هم مرتبط بوده است و یک شخص به راحتی میتوانسته از این راهروها استفاده کند و مسیر را طی کند.
چهارشنبه, ۱ مهر ۱۳۸۸، ۱۱:۳۱ ب.ظ
این بنا که در چند کیلومتری روستای چاه کور و در وسط صحرا قرار دارد و بنام تل دعوتی نام گرفته تنها بخشی از ارتفاعات آن پیداست و مابقی در زیر خاک صحرای وسیع و هموار مدفون شده است مصالح بکار رفته در ساخت آن ساروجی متفاوت و بسیار مقاوم و محکم میباشد که در جای دیگر یا قلعه ای دیگر مشاهده نشده است مشخص است که زمان زیادی نیاز است تا قلعه ای به این بزرگی کلاً در زیر خاک مدفون شود پس از شواهد قضایا مشخص است که بسیار قدمت دارد .به گفته اهالی این قلعه محل دعوت و برپایی جشن های بقیه قلعه ها بوده است و به همین دلیل به قلعه دعوتی معروف شده است.لازم به ذکر است امروزه این اثر تاریخی در حوزه روستای خشتی قرار دارد و در زمانهای قدیم جزو قلمرو قلات گبری روستای چاه کور بوده است.
تل دعوتی در شهرستان لامرد، بخش علامرودشت، روستای خشتی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ تیر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۹۲۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
